تفاوت بین فرز کاربید و مته

فرز / فرز انتهایی
یک ابزار برش چند لبه که عمدتاً برای عملیات فرزکاری استفاده می شود. می تواند برش جانبی، برش انتهایی، شیار زنی، ماشینکاری حفره و ماشینکاری سطح پیچیده را انجام دهد.

مته
ابزاری که در درجه اول برای عملیات حفاری استفاده می شود، معمولاً برای ایجاد سوراخ در یک قطعه کار.

• فرز انتهایی: قادر به برش محوری (برش انتهایی) و برش شعاعی (برش جانبی) است.

• مته: عمدتاً برش محوری را انجام می دهد و فقط می تواند به صورت عمودی در قطعه کار سوراخ کند.

• فرز انتهایی: دارای لبه های برش متعدد با تعداد شیار بیشتر (2، 4، 6، حتی 12 شیار) است. در انواع مختلفی مانند انتهای تخت، بینی توپی و شعاع گوشه موجود است.

• مته: معمولاً دارای دو یا چند لبه برش است، با شیارهای مارپیچی برای تخلیه تراشه.

• فرز انتهایی: برای شیار زنی، فرزکاری حفره، ماشینکاری سطح، پرداخت و زبره تراشی استفاده می شود.

• مته: برای حفاری، برقو زدن و پیشانی زنی استفاده می شود.

• فرز انتهایی: دقت ماشینکاری بالاتر و پرداخت سطح صاف تر را ارائه می دهد.

• مته: عمدتاً برای ایجاد سوراخ اولیه با دقت کمتر است که اغلب نیاز به پیگیری با برقوها یا ابزارهای سوراخ کننده دارد.

• فرز انتهایی: می تواند هندسه های پیچیده را روی دستگاه های 3 محوره یا چند محوره ماشینکاری کند.

• مته: عمدتاً به ماشینکاری سوراخ دایره ای محدود می شود.

• فرز انتهایی = ابزار چند منظوره و چند لبه برای سطوح، شیارها، حفره ها و کانتورها.

• مته = متخصص در ایجاد سوراخ، ساده تر در ساختار، عمدتاً برش محوری.